मोरया प्रिंटर्स - तरूण उद्योजकांची जोडी. (अमित & योगेश )

मोरया प्रिंटर्स - तरूण उद्योजकांची जोडी.
अमित & योगेश

 
अनेक पालकांना प्रश्न पडत असतो शाळा काॅलेज नंतर आपली मुले घरी का थांबत नाहीत ? घराबाहेर आपली मुले मित्रांसोबत नक्की  कोणते महत्वाचे काम करत असतात ? साहजिकच पालकांना आपल्या पाल्याची काळजी असते. जरा विचार करा आपला पाल्य ज्या मुलांबरोबर आहे त्यांना सोबत घेऊन कोणता तरी व्यवसाय सुरू करतात तेव्हा पुन्हा एक प्रश्न पडतो. आपला  मुलगा एवढा मोठा झाला ? असंच काहीसे घडले असेल जेव्हा मोरया प्रिंटर्सने जाहिरात क्षेत्रात काम करायला सुरुवात केली. लोकधारा फेज वन मधील बगीच्यात दररोज मित्रमंडळी जमत होते. कधी काही मार्गदर्शन हवे असेल तर त्या मुलांचा एक मोठा मार्गदर्शक मित्र होता वयाने मोठा पंरतु मुलांचा भविष्याचा नेहमी सकारात्मक विचार करणारा दादा (गणेश पानसरे). कधी हे मित्र त्यांच्या बिल्डिंगखाली जमत असत आणि चर्चा करीत. याच चर्चेतून साकारला एक व्यवसाय "जाहिरातीचा". मोरया प्रिंटर्स या नावामागे सर्व धर्म समभावचा इतिहास आहे. तो असा आपण भाषणात बोलतो सर्व धर्म समभाव, पुस्तकात वाचतो, पण कोणी जगतं का ?  हेच या व्यवसायात कसं वापरले गेले ते बघा. जेव्हा व्यवसायाचे नाव काय ठेवायचे या विषयावर चर्चा चालु होती तेव्हा रफिक नावाच्या मुसलमान मित्राने मोरया हे नाव सुचवले.
          अमित डांगे आणि योगेश विचारे हे दोघे बालपणापासून सोबतच, राहायला पण एकाच बिल्डिंगमध्ये, एकाच मजल्यावर अगदी शेजारी शेजारी, दोन घरात एकच भिंत. योगेश हा अमितपेक्षा एका वर्षांनी मोठा तरी वयात आणि विचारात फारसे अंतर नाही. शाळेतून आल्यावर क्रिकेट खेळणे हा रोजचा उपक्रम. योगेश हा सुभेदार वाडा शाळेचा विद्यार्थी तर अमित सेंट मेरी हायस्कूलचा विद्यार्थी. एक मराठी माध्यम तर एक इंग्रजी माध्यम. माध्यम जरी भिन्न असतील तरी मन मात्र एकच.
सगळीकडे दोघांची जोडी दिसायची
बिल्डिंग असो, उद्यान असो की  सोसायटीच्या 26 जानेवारीच्या क्रिडा महोत्सव असो. शालेय शिक्षण पूर्ण झाल्यावर दोघे बारावी पर्यंत के. एम. अग्रवाल ह्या एकाच महाविद्यालय होते. योगेश एक वर्ष पुढे होता त्यापाठोपाठ अमित. योगेशने आपल्या मित्राची काॅलेज क्रिकेट टिममध्ये निवड करून घेतली आणि पुढे एक वर्ष काॅलेज साठी खेळलेे.
         बारावी उत्तीर्ण झाल्यावर योगेश खेळाडू कोट्यातून कामाला लागला. अमित आपले पुढिल शिक्षण घेण्यासाठी डोंबिवलीतील के.व्ही. पेंढारकर महाविद्यालयात गेला. परंतु नोकरी व काॅलेज यामुळे यांच्या मैत्रीत काही खंड पडला नाही. दररोज सकाळ संध्याकाळ भेटणे होतेच. अमित पदवीधर झाला आणि वडीलांच्या इच्छेप्रमाणे पॅनोसोनिक कंपनी मध्ये नोकरीला लागला. फक्त अकरा महिन्यानंतर त्याने नोकरी सोडली आणि योगेश व अमित यांचे एकमत झाले की आपण आता व्यवसाय करूयात.
           जाहिरात क्षेत्र व्यवसाय म्हणून निवडले आणि इंटरनेटच्या माध्यमातुन माहिती घेण्यास सुरुवात झाली. तर व्यवसायासाठी लागणार्‍या मशीन कशा व कुठे भेटतील हा शोध सुरू झाला आणि शर्मा सर आणि प्रदिप सर यांच्या जवळ येऊन थांबला. पहिल्याच मिटिंगमध्ये सर म्हणाले, "तूम तो बच्चे हो कैसे बिजनेस करोगे ?" परंतु भेटीतील सातत्य व जिद्दीपणा यामुळे सर तयार झाले. मशीन विकण्यास व त्या बरोबर ही मशीन कशी चालवावी हे प्रशिक्षण देण्यासाठी. आता अतिशय महत्वाचा प्रश्न तो म्हणजे आता व्यवसायासाठी भांडवल कसे उभे करायचे. मिञामध्ये चर्चा झाली, गणेशदादांनी सुचवले व त्याप्रमाणे आपापल्या घरी सांगावे व भांडवल जमा करावे असे ठरले आणि ही एक मोठी कसोटी होती. यात पण अमित आणि योगेश यशस्वी झाले त्यांनी भांडवल उभे केले. दिनांक 18 सप्टेंबर 2012 रोजी मोरया प्रिंटर्सचे काम सुरू झाले.
 पहिलेच काम हे "Bombay Film Festival"चे यात त्यांना 9 बॅनर स्टँन्डी आणि 500 प्रवेशिका बनवल्या होत्या. एका मशीन वर सुरू झालेले काम आज चार मशीन, सहा कामगार, एक टेम्पो एवढे विस्तारले आहे. या विस्तारासाठी दिवस-रात्र परिश्रम होते. व्यवसाय म्हटल्यावर अडचणी येतात परंतू प्रत्येक अडचणींवर मात करून मोठ्या जिद्दीने व्यवसाय चालू आहे. आणि दिवसेंदिवस प्रगती होत आहे. आतापर्यंत जाहिरात क्षेत्रातील प्रत्येक काम मोरया प्रिंटर्समध्ये केले जाते. आता तर D.T.P. असो, प्रिंट मारणे असो की जाहिरातीचे तयार झालेले फलक लावणे असो या प्रत्येक कामात योगेश व अमित निपून झाले आहेत.
       वयाच्या 21 व 22 व्या वर्षी व्यवसायाचा प्रारंभ करून त्यात प्रगती करून दाखवणारे दोन्हीही तरूण उद्योजक कल्याण पूर्व मधील आहेत. मराठी तरूणांना ही व्यवसाय समर्थपणे करता येतो याचे उदाहरण या मोरया प्रिंटर्सने घालून दिले. एकमेकांवरील विश्वास, बुद्धीमत्ता, जिद्द, कल्पनाशक्ती, मेहनत या गुणांचा पुरेपूर वापर करून हे तरूण उद्योजक आज प्रगती असुन नवतरूणासाठी आदर्श आहेत.

वाचकांसाठी संदेश :-- आई वडिलांच्या आशीर्वादाशिवाय आपण काम करू शकत नाही, आई वडिलांचे सदैव एेकले पाहिजे. आपल्याला जे क्षेत्र आवडेल त्याच्यातच कार्य करावे त्यासाठी आवडीच्या क्षेत्राचे ज्ञान घ्यावे. मनापासून काम केल्यावर फायदा होतोच, जर आपले नुकसान होत असेल तर काम करणे थांबवू नका प्रयत्न करा ते नुकसान नफ्यामध्ये परीवर्तीत होईलच.

 कोळसेवाडीसाठी संदेश :--- कोळसेवाडीत कोणताही उद्योग यशस्वी होऊ शकतो, परंतु तो मनापासून कष्टाने केला पाहिजे.